zondag 22 september 2013

Blij

Draakje Belle kletst zo onderhand heerlijk de oren van ons hoofd. Tijdens het ontbijt begint ze, maar verstaan we haar vaak nog niet - wat waarschijnlijk vooral aan ons ligt. Achterop de fiets wordt alles wat ze ziet bezongen. Ze praat met andere kinderen, wildvreemde oude besjes in de winkels, kassieres, kippen, de kat en al het speelgoed. Altijd vrolijk, en altijd een praatje.

's Avonds, na het voorlezen, wordt er altijd nog even geknuffeld en praten draakje en ik de afgelopen en de komende dag even door.

Heb je een fijne dag gehad, lief draakje?
'Jah. Mama blij. Thijmuh blij. Bewwa blij. Dagh ffijnn.'

En gaat mijn lieve draakje nu slapen?
'Neehj. Bewwa nee djaak. Bewwa meid. Mama-meid.'
Gaat mama's grote meid dan nu lief slapen?
'Jah. Gronk, pfieh, gronk, pfieh. Koei mama.'

Mijn heerlijke meid wordt groot, praat, en praat niet alleen maar herkent en benoemt gevoelens. Nu alleen nog werken aan de prioriteiten wie het blijst moet zijn op een dag: Bewwa self natuurlijk. :)

zondag 8 september 2013

Grote judoka's, kleine judoka's

De stormvogel zit intussen alweer twee jaar op judo, fanatiek, gedreven en een keer per week. Het is dus ook alweer twee jaar dat draakje Belle daar wekelijks naar zit te kijken, voor zover het haar niet lukt de mat op te sneaken.

Zaterdag een groot feest, we gingen naar de judo, maar niet de stormvogel maar het draakje mocht zich in een nog spierwit pak hijsen. En niet de stormvogel maar het draakje mocht de mat samen met papa op. En niet het draakje maar de stormvogel moest de les op de banken aan de kant van de mat doorbrengen.

Een daverend succes! Draakje heeft intens genoten van haar judo-moment. Dat het bakje na 20 minuten vol zat en ze de rest van de les op haar knietjes heeft uitgezeten, dat is ook wel te verwachten. En op de vraag van de juf of ze volgende week terug zou komen antwoordde het draakje volovertuigd: jaah!

We hebben een tweede judoka in huis. :)