woensdag 26 juni 2013

Grote meid - deel 2

Natuurlijk ging het te snel. Natuurlijk ging het te makkelijk. Natuurlijk overzag ons kleine peutertje de gevolgen van haar boude actie niet. Natuurlijk werd het een krijsfestijn, de eerste speenloze avond. Natuurlijk was moeders daar onvoldoende op voorbereid.

Maar na een half uur zware oververhitte hysterie, gespekt met gekrijs om 'meen', 'biebie', 'meit, nee, ja' en 'toto' realiseerde ik me dat ze haar grote-meiden-vergoeding probeerde op te eisen. Dat ze wel haar beloning voor de speenloze ellende wilde incasseren. En tsja, die had ik nog niet in huis. En in de lol van dat cadeau wilde papa meedelen, en die is ook niet in huis.

Een fotootje van haar prijs op mijn Phone was gelukkig wel genoeg om ons meiske tot een diep snikken te bedaren. En dan zijn drie nachtjes te overzien en te begrijpen, zelfs voor een klein draakje.

Maar zodra de Phone weer uitging en het speenloze drama zonder zichtbare compensatie was ging de hysterie-machine weer aan.

Gelukkig werden we gered door een behulpzame buurman. Die bracht twee kleurenprintjes langs van draakjes prijs. De lamineermachine hielp deze te verduurzamen. En met die fotokaartjes bij haar bedje was er een lichtpuntje in de speenloze duisternis.

We gaan de nacht in. Ik ben benieuwd. We moeten het redden samen, moet, Moet, MOET. Want als ik teruggrijp op de geheime stash spenen ben ik verloren...

Grote meid!

Onze grote meid wordt ondertussen wel een beetje groot voor de speen, vonden wij. Uiterlijk in de zomervakantie moest het klaar zijn met de speen.

Dus begonnen we twee weken terug met actief op draakje Belle in te praten. Belle is een grote meid, speen is voor baby's, en Belle is geen baby meer.

Dat kwartje rolde vanochtend opeens door. De hele ochtend liep draakje Belle met een van haar spenen rond. 'Meen? Mij? Neeh. Biebie! Meit!'

En ik zag het niet aankomen, echt niet. Optimistisch als ik ben dacht ik dat komend weekeind het meest fantastische weekeind zou worden om de speen symbolisch te vervangen door een grote-meisjes-playmobil-poppenhuis. Dat de tijd gerijpt was om samen met lief onze lieve baby te spenen.

Maar nee, madammeke had een ander tijdspad in gedachte. De speen werd meegesmokkeld toen we Storm gingen halen, en werd in toenemende mate van wanhoop aan allerlei weigerachtige baby's aangeboden. Met grote dank aan een van de mama's uit Storm zijn klas, die de speen wel aannam voor de baby, wanneer hij wakker was.

Ok. We zijn gespeend. Per direct. Zonder dat Playmobil al de 16 kilo plastic geleverd heeft die onderweg is. Zonder de vent, die op reis is. Zonder goede slaapafspraken, voorslapen en andere nachtrustgaranties.

Ach, moeders is flexibel, ik ga er maar in mee. Zo eerst naar even de missende geheime stash spenen zoeken.