Onze grote meid wordt ondertussen wel een beetje groot voor de speen, vonden wij. Uiterlijk in de zomervakantie moest het klaar zijn met de speen.
Dus begonnen we twee weken terug met actief op draakje Belle in te praten. Belle is een grote meid, speen is voor baby's, en Belle is geen baby meer.
Dat kwartje rolde vanochtend opeens door. De hele ochtend liep draakje Belle met een van haar spenen rond. 'Meen? Mij? Neeh. Biebie! Meit!'
En ik zag het niet aankomen, echt niet. Optimistisch als ik ben dacht ik dat komend weekeind het meest fantastische weekeind zou worden om de speen symbolisch te vervangen door een grote-meisjes-playmobil-poppenhuis. Dat de tijd gerijpt was om samen met lief onze lieve baby te spenen.
Maar nee, madammeke had een ander tijdspad in gedachte. De speen werd meegesmokkeld toen we Storm gingen halen, en werd in toenemende mate van wanhoop aan allerlei weigerachtige baby's aangeboden. Met grote dank aan een van de mama's uit Storm zijn klas, die de speen wel aannam voor de baby, wanneer hij wakker was.
Ok. We zijn gespeend. Per direct. Zonder dat Playmobil al de 16 kilo plastic geleverd heeft die onderweg is. Zonder de vent, die op reis is. Zonder goede slaapafspraken, voorslapen en andere nachtrustgaranties.
Ach, moeders is flexibel, ik ga er maar in mee. Zo eerst naar even de missende geheime stash spenen zoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten