Als het even kon, zo had ik bedacht, wilde ik onze kleine Belle toch minimaal zes maanden borstvoeding geven. En dat betekent natuurlijk dat ik zou moeten gaan kolven op de dagen dat ik werk en Belle nog geen zes maanden is. En dat ik me daar af en toe ongemakkelijk bij zou voelen. En dat niet iedere locatie waar ik kom een even prettige ruimte heeft. En dat de kolfopbrengst mij zorgen zou baren op tijden dat ik afgeleid ben, gestrest ben of niet helemaal lekker ben. Dat had ik me allemaal bedacht.
Wat ik me niet bedacht had is dat het ook zou betekenen dat ik ook zou moeten kolven op dagen dat ik ziek ben en het meisje nog geen zes maanden is. Dat ik terwijl mijn hoofd draait van de koorts en mijn maag van de griep de melkmachine ook zou moeten aankoppelen. En dat dit niet liggend kan, omdat de kolf anders alleen de tepel van een badje ezelinnenmelk voorziet en er niks in het flesje komt. Dat had ik me allemaal niet bedacht.
En dan ben ik nog niet eens aan het werk. Wat voor hindernissen en verrassingen staan mij vanaf as. donderdag nog meer te verwachten?
Gelukkig komt mijn meisje zo thuis. Die kan een stuk beter overweg met een liggende, draaierige mams.
Beterschap meid!!
BeantwoordenVerwijderen